Ambiance voor historische WK thriller
Nog niet eerder was de reprise van een WK finale tevens een
poulewedstrijd op een volgend wereldkampioenschap. Vrijdag de 13e, volle maan, Salvador, de eerste wedstrijd op
het WK Brazilië, de drie verloren wedstrijden op het EK nog (vaag) in het achterhoofd. De ingrediënten
voor een spannende WK –thriller waren onbewust aanwezig in de wedstrijd van
Oranje tegen regerend Wereld en Europees kampioen Spanje. De verwachtingen zijn
laag, de supporter voor de buis hoopt op een gelijkspel, analytici en critici
(waaronder het VI Oranje trio Derksen, Genee en van der Gijp) verguizen het
systeem en bestempelen het team van van Gaal als kansloos.
Moeilijke start
De start is rommelig met behoorlijk wat overtredinkjes van
een (over?)geconcentreerd Nederlands elftal. Angstig, creatiefloos voetbal
overheerst het eerste kwartier. Een botsing op het middenveld. Toch is de
eerste grote kans voor Oranje. Via een steekpass van Robben komt Wesley
Sneijder oog in oog met Casillas. De Spaanse sta-in-de weg pareert kundig het
weinig verrassende schot van de Nederlander in Turkse dienst. Onbewust zullen
er beelden van de finale van 2010 opdoemen. Vanaf dat moment heerst Spanje.

De
ploeg
van coach Del Bosque schuift traag maar met genadeloze precieze, bijna
hautain
de bal toe. Nederland loopt achter de feiten aan en probeert met man en
macht
de bal tegen te houden.De Nederlandse toeschouwer beleeft hachelijke
momenten. Door kordaat ingrijpen van onder meer Aston Villa speler Ron
Vlaar kan
Nederland de schade beperkt houden.
Na weer
een gevaarlijke steekpass lijkt Stefan de Vrij op tijd redding te brengen met
een glijdende sliding op het natte veld. Costa controleert de bal in het
strafschopgebied. Er is even contact en scheidsrechter Rizzoli uit Italië wijst
naar de stip. Weer faalt de arbitrage, want in de herhaling is te zien dat
juist het been van Costa de Feyenoord verdediger raakt.Vanaf 11 meter faalt Xabi Alonso niet, al is Jasper Cillessen
er vlakbij.
Opmerkelijk en mogelijk kenmerkend voor het elftal is dat er nauwelijks geklaag of non-verbale frustratie
te merken is. Nederland probeert de draad op te pakken.
De ommekeer
Twee, zeer waarschijnlijk drie momenten luiden dan de grote
ommekeer in.
Moment 1:
Jasper Cillessen heeft al meer te doen gekregen dan in een
gemiddelde wedstrijd bij Ajax. Soms kundig, soms met kunst-en vliegwerk houdt hij de Nederland op de
been. David Silva breekt door en controleert de bal. Jasper Cillessen lijkt te
laat te komen als de Spanjaard –Engels kampioen met City- de bal mooi wil
stiften. Met een uiterste reactie van de Ajax keeper valt de bal in het zijnet.
Moment 2:

Daley Blind krijgt de bal op links. En wat de toeschouwers
zien, ziet de 12-voudige international ook. De ruimte rechts achter de verdediging
en loopactie van Van Persie. De speler van Manchester United is nog weinig in
het spel voorgekomen, maar stopt al zijn brille en venijn in deze actie. Hij
taxeert de bal, terwijl Iker Casillas –net als bij de tegengoal in de Champions
League - ver voor zijn goal staat. MVP taxeert de bal en zweeft gracieus naar
de bal. Op het moment van raken gooit hij met gevoel zijn lichaam erachter aan
om de bal een extra zwiep te geven. Met een perfecte boog gaat de bal over de
aan de grond genagelde keeper in de kruising.
De tweede gevaarlijke aanval is meteen een (wereld)goal. Waar Spanje
op 2-0 had kunnen staan, staat het nu, vlak voor rust 1-1. Boem, een mentale
dreun voor ‘la Furia Roja’.
Moment 3:
Louis van Gaal spreekt zijn mannen toe. Wat hij exact heeft
gezegd is nog onduidelijk. Dat het geen monotoon standaard praatje is geweest
staat vast, de bondscoach weet de spelers ter aken. “De bondscoach had zo’n
goede speech in de rust” onthult Martins Indi. Oranje komt met hartstocht,
energie, revanchegevoelens en strijdlust uit de kleedkamer.
Wat een verschil in de tweede helft. In het eerste deel
speelt de strijd zich vooral af op het drukke middenveld. Spanje probeert met
het aloude tiqui-tacqua voetbal de bal achter de centrale Nederlandse
verdediging te steken. Vooral Iniesta blinkt uit en zet zijn ploeggenoten vaak
gevaarlijk voor de Nederlandse goal.
Terwijl in bedrijf 1 de Nederlandse verdedigers overuren
maken, zien we in het tweede deel voornamelijk de nog relatief frisse aanvallers
vol gas geven. Opeens is de wedstrijd een ‘box-to box’ wedstrijd geworden. Er
komt meer ruimte en het spel speelt zich op het volledige veld af. Nederland is
gevaarlijk met snelle uitbraken, het middenveld wordt overgeslagen en de weg
naar het Spaanse doel ligt open.
Van Persie en Robben slachten Spanje
Spanje is op dat moment murw gebeukt. Het seizoen duurt te
lang voor de wat verzadigd lijkende sterren, die veel wedstrijden op Europees
niveau en de grote competities er op hebben zitten.
Een
Oranje tyfoon teistert de Spaanse spelers die een siësta
lijken te houden. In vergelijking met het vorige EK is de honger van de
Nederlandse leeuwen tekenend en kenmerkend. Oranje ruikt bloed en
doelpunten.
Zelfs provocaties van
de Diego Costa worden gepareerd. Martins Indi incasseert een
(k)opstootje van de voormalige Braziliaanse "bad boy" professioneel en
laat zich niet verleiden.
Even later geeft Blind vanaf links een dieptepass. De controle
van Robben is meesterlijk. In een beweging draait hij weg van Piqué en Ramos om
vervolgens Casillas te kloppen. De lach breekt door op het gezicht van de
Groninger. Vier jaar heeft hij op dit moment geaast. De 2-1 voorsprong valt 8 minuten na de rust. Met de
regelmaat van een machine vallen de doelpunten ongeveer elke 8 minuten na
elkaar.
Oranje
is helemaal los als Van Persie de
bal in een keer uit de lucht plukt en met een geweldig schot de lat
teistert. Stefan de Vrij komt bij een vrije
trap mee naar voren. De bal van Sneijder is scherp, de timing van de
Nederlandse centrale verdediger perfect, als hij de bal zijwaarts binnen
kopt, bijna vanaf de achterlijn. Tergend langzaam rolt de bal in de
goal. Nummer
drie is binnen. Weer 8 minuten later is Casillas de weg kwijt en speelt
de bal voor zich uit. Normaal
kan het net, maar niet als je een lichaamskunstenaar als van Persie in
de buurt
hebt. Als een roofdier maakt hij de Spaanse keeper het leer afhandig om
knap en
sierlijk op de been te blijven en nog net op tijd met links binnen te
punteren:
4-1.
Historische zege

In de 80
e minuut wordt de bal diep gespeeld van
eigen helft. Robben loopt er onvermoeibaar achteraan. Hij wint het sprint duel
met Sergio Ramos en laat Casillas als een grabbelende figurant achter. De twee
Spaanse verdedigers ontwijkt hij behendig en hij schiet de bal genadeloos in de
kruising. Casillas wil dan het liefst door de grond zakken.
Spanje probeert nog een tegentreffer te
forceren, maar Cillessen is attent. Zelfs invaller Fernando Torres (ingevallen voor Costa) kan een
ogenschijnlijk makkelijke bal niet scoren als de Oranje sluitpost al geklopt
is. Blind brengt redding. De concentratie lijkt af te nemen, de vreugde en ongeloof
neemt toe.
Nederland krijgt
enorme
kansen om de voorsprong naar 7-1 of 8-1 te tillen. Van Persie (die als
eerste Nederlander op 3 WK's wist te scoren) en de invallers
Lens, Wijnaldum missen. De scherpte is er van af. Het is bijna pijnlijk
te
zien hoe de Spanjaarden worden afgetroefd en voorbijgelopen. De 5-1 is
de
grootste zege van Oranje op een WK.
Van Gaal lacht zijn tanden bloot, viert de treffers als een
kind zo blij mee en zal ongetwijfeld een lange neus naar de critici trekken. Toch
waakt de veldheer van Oranje voor overschatting “Aardig begin, maar we hebben voorlopig
nog helemaal niets, hoor” is zijn relativering.